TRİKOTİLLOMANİ

Trikotillomani, söylerken dahi zorlandığımız bir hastalık. İlk duyduğumda çok garip karşıladım. Nasıl bir insan kendi canını yakmaktan, acı çekmekten zevk alır? Oysa araştırdıkça farklı olaylar ve farklı kişiliklerle karşılaştım. Küçük bir kız çocuğunun kaş ve kirpiklerinin çok seyrek olması ve annesinin bu konuda çare ararken çocuğunun sürekli kaşlarını ve kirpiklerini kopardığını öğrenmek, hem anneyi şaşırttı, hem de beni. Çocuğu bunu yapmaya iten sebepler ne idi? İlk merak ettiğim bu oldu. Araştırdıkça birçok insanın kaş, kirpik, saç, bıyık kopardığını öğrendim. Uzun yol şoförlerinin gece uyumamak için bacak kıllarını kopardığını duymuştum ama bu durum çok garip…

‘’Bugün yine saatlerce saçımı yoldum, durduramıyorum ve saçım yine açıldı.’’

‘’Aslında ben kurtulmak istemiyorum. Nedeni bana mutluluk hormonu salgılar gibi beni mutlu ediyor. Yani saç ve kirpik koparmayı bırakınca hayat sanki duracakmış gibi hissediyorum.’’

‘’Kendimden nefret ediyorum saçlarımı kopardığım için...’’

‘’5 senedir bu hastalığa sahibim yaklaşık 2 yıldır da kopardığım saçları yiyorum, doktoruma yeni anlattım bunu. Endoskopi istedi, Saçları çok minik şekilde parçalayarak yutuyorum.’’

‘’17 yıldır mücadele ediyorum… Tek bende var zannediyordum. Etrafımda ne çok insanda varmış meğer.’’

‘’Benim sorunum kaş kirpik yolma... Bir süredir kaşlarıma dokunmuyorum yeniden şekline kavuştular ancak hala kirpiklerim yok çıkıyorlar ama uzamalarına izin vermiyorum.Gözlerimdeki boş bakışlardan bıktım usandım.’’

‘’ 43 yaşındayım ve 30 senedir uğraşıyorum. Bazen çok az yoluyorum bazen aşırı oluyor. İki aydır kaşıma dokunmuyorum ama hâlâ açıklık tamamen kapanmadı. Kirpiklerim harika uzamıştı dün gece ufak bir kısmı yine kopardım.’’

Araştırmalarımda Trikotillomani hastalığının aslında ruhsal bir rahatsızlık olduğu ve tedavi edilebilirliği bilgisine ulaştım. Kişinin yetiştiği aile hayatı, anne ve babanın olumsuz davranışları kişiyi çıkmaza sürüklerken kendine zarar verme dürtüsü saç, kaş, kirpik koparmasını sağlıyor. Daha sonra pişmanlık duysa da kişi geçici rahatlamayı tekrarlıyor. Bazıları koparılan saçların fark edilmemesi için peruk dahi kullanacak düzeyde saçlarını koparıyor.

Sosyal medyada birbirlerine destek amaçlı gruplar oluşturulmuş. Sanırım bu hastalığın tek yolu olumsuz şartlardan uzaklaşmak ve psikiyatri doktorundan yardım almak. Bu hafta bu ilginç hastalığa dikkat çekmek istedim. Belki yakınınızda sessizce bu hastalıktan kurtulmaya çalışan birileri vardır.